Κάθε application που έχει φτιαχτεί είτε είναι παιχνίδι, είτε είναι κοινωνικό μέσο, είτε είναι ένας απλός φακός για τα κινητά, συνοδεύεται πάντα από τους όρους χρήσης του (Terms and Conditions). Οι όροι χρήσης περιγράφουν, μεταξύ άλλων, σε τι δεδομένα (φωτογραφίες , sms, τοποθεσία, κ.α.) και σε τι υλικό (όπως φωτογραφική μηχανή, μικρόφωνο, κ.α.) χρειάζεται να έχει πρόσβαση η εφαρμογή για να έχει πλήρη λειτουργικότητα.

Υπάρχουν εφαρμογές που δεν χρειάζεται να έχουν καμία πρόσβαση στα δεδομένα μας για να λειτουργήσουν όπως π.χ. το Calculator. Υπάρχουν και άλλες που ζητούν πρόσβαση σε ένα πλήθος δεδομένων μας. Για παράδειγμα  για να λειτουργήσει σωστά η εφαρμογή Skype χρειάζεται να έχει πρόσβαση στο μικρόφωνο του κινητού μας ώστε όταν μιλάμε με κάποιον μέσω της εφαρμογής να λαμβάνει την φωνή μας. Το Facebook χρειάζεται να έχει πρόσβαση στην τοποθεσία μας, αν θέλουμε να κάνουμε check in κάπου. Το Instagram χρειάζεται πρόσβαση στην κάμερα και το μικρόφωνο σε περίπτωση που θέλουμε να δημοσιεύσουμε μια εικόνα ή βίντεο στην εφαρμογή…

Τι γίνεται όμως όταν κάποιες εφαρμογές ζητούν πρόσβαση σε δεδομένα μας, τα οποία δεν χρειάζονται; Όπως παράδειγμα μια γνωστή εφαρμογή παιχνιδιού, το POKEMON GO [1], ζητούσε στις πρώτες εκδόσεις της, πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα του gmail του κάθε χρήστη. Μετά από καταγγελίες χρηστών η εταιρία είπε ότι όταν λάθος και διόρθωσε του όρους χρήσης καθώς και την εφαρμογή.

Εκτός όμως από την περίπτωση του λάθους έχουν εκφραστεί κατά καιρούς πολλές ανησυχίες από ειδικούς που λένε ότι καταπατούνται τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών από εταιρίες που τα συλλέγουν με σκοπό το δικό τους κέρδος: Τα πουλάνε σε άλλες εταιρίες που επιθυμούν να κάνουν στοχευμένες διαφημίσεις στους χρήστες.

Με λίγα λόγια, όπως πολύ σωστά επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, οι δωρεάν εφαρμογές δεν είναι πράγματι δωρεάν…Πληρώνουμε με τα δεδομένα μας!

EΝΑ «ΠΕΙΡΑΜΑ» ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ…

Πριν από ένα χρόνο περίπου μια ομάδα καναδών σε λιγότερο από μια μέρα σχεδίασαν και δημιούργησαν μια εφαρμογή για Android συσκευές που ονομάζεται «Καθημερινό Ωροσκόπιο» [2-3] . Όπως συμβαίνει συνήθως με τέτοιου είδους εφαρμογές όταν πάει κάποιος να την κατεβάσει εμφανίζεται στην οθόνη ένα πολυσέλιδο κείμενο όρων και προϋποθέσεων το οποίο πρέπει να αποδεχτεί κανείς προκειμένου να έχει πρόσβαση. Η ομάδα των Καναδών βγήκε στο δρόμο και παρότρυνε περαστικούς να κατεβάσουν την εφαρμογή. Το εντυπωσιακό είναι ότι κανένας δεν μπήκε στη διαδικασία να διαβάσει τους όρους και τις προϋποθέσεις έστω από περιέργεια, για να διαπιστώσει σε ποια δεδομένα του θα έχει πρόσβαση η εφαρμογή. Όσοι κατέβασαν την εφαρμογή έκαναν κλικ στο κουμπί «αποδοχή» χωρίς δεύτερη σκέψη, δίνοντας έτσι πρόσβαση σε ένα πλήθος προσωπικών δεδομένων όπως στο μικρόφωνο του τηλεφώνου, τις επαφές, τα αρχεία καταγραφής κλήσεων, τα μηνύματα κειμένου, την κάμερα και την τοποθεσία. Με αυτόν τον απλό τρόπο η εφαρμογή απέκτησε τη δυνατότητα να παρακολουθεί τις κινήσεις του τηλεφώνου, να κάνει λήψη φωτογραφιών και μηνυμάτων κειμένου, να ενεργοποιήσει την κάμερα και το μικρόφωνο. Οι χρήστες αργότερα ενημερώθηκαν από τους οργανωτές του πειράματος, ότι κατεβάζοντας την εφαρμογή αυτή συνήνεσαν στο να μοιραστούν τα προσωπικά τους δεδομένα, τα οποία η εφαρμογή δεν είχε ανάγκη για να  λειτουργήσει σωστά, αλλά τα συνέλεξε για ιδίους σκοπούς.

Πρέπει και έχουμε τη δυνατότητα  μόνοι μας να προστατεύσουμε την ιδιωτικότητά μας και κατ’ επέκταση τα προσωπικά μας δεδομένα. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε ενήμεροι σχετικά με το τι εφαρμογές τρέχουν στο smart phone μας και αυτές οι εφαρμογές τι άδειες έχουν. Επίσης θα πρέπει να ελέγξουμε τις ήδη υπάρχουσες εφαρμογές και να διαγράψουμε όσες δε χρησιμοποιούμε καθώς μπορεί να συνεχίζουν να συλλέγουν δεδομένα.

Μάθετε περισσότερο στον οδηγό για το πώς μπορείτε να διαχειριστείτε τα δικαιώματα των εφαρμογών πάνω στα προσωπικά σας δεδομένα.

Πηγές: