Όταν το παιχνίδι γίνεται εξάρτηση
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), αναγνώρισε τον εθισμό στα video games ως ψυχική διαταραχή, συμπεριλαμβάνοντάς τον στον επίσημο κατάλογο όλων των ασθενειών με την ονομασία «διαταραχή ηλεκτρονικού παιχνιδιού» (Gaming Disorder).
Αυτή η μορφή συνεχώς αυξανόμενης εξάρτησης, είναι η δεύτερη μετά τα τυχερά παιγνίδια που ο χρήστης δεν εξαρτάται από κάποια ουσία. Αφορά άτομα, κυρίως ανδρικού φύλου, ηλικίας 12 χρονών και άνω και είναι μια «ύπουλη» μορφή εξάρτησης, γιατί μπορεί να μπει σε κάθε σπίτι,
αφορά κάθε μορφή οικογένειας, δεν έχει αυξημένα έξοδα ή μετακινήσεις ώστε να ανησυχήσει σε πρώτη φάση τους γονείς, δεν εμπλέκεται κάποια ουσία ή κακές «παρέες», με αποτέλεσμα όταν γίνεται αντιληπτό από τους γονείς ή τους οικείους να είναι αρκετά προχωρημένη.
Συμπτώματα «Gaming Disorder»
- Μειωμένος έλεγχος στο gaming (έναρξη, συχνότητα, ένταση, διάρκεια κ.λπ).
- Όταν δίνεται αυξημένη προτεραιότητα στο gaming, ώστε να υπερτερεί έναντι άλλων ενδιαφερόντων ζωής και καθημερινών συνηθειών.
- Συνέχιση, ή κλιμάκωση του gaming παρά τις αρνητικές συνέπειες.
- Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την επικέντρωση στο παιχνίδι σε βάρος άλλων σημαντικών πτυχών της ζωής ενός ατόμου, όπως στους οικογενειακούς ή κοινωνικούς δεσμούς, στον ύπνο, στην εκπαίδευση, αλλά και την εργασία, καθώς και στη διατροφή. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να είναι συνεχής ή επεισοδιακή και επαναλαμβανόμενη.
Εξίσου σημαντικό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα παιχνίδια μπορεί να αποτελέσουν «καταφύγιο» για ένα παιδί με συναισθηματικές ή άλλες δυσκολίες (π.χ. άγχος, κατάθλιψη, οικογενειακές δυσκολίες, ΔΕΠΥ κ.α.). Η πολύωρη χρήση διαδικτυακών παιχνιδιών, λοιπόν, μπορεί να είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία του προβλήματος! Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση θα πρέπει να αναζητείται παράλληλη βοήθεια τόσο για τις ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες του παιδιού όσο και για τα συμπτώματα εθισμού που τυχόν παρουσιάζει.
Θεσπίστε όρια
Θέσετε χρονικά όρια χρήσης των διαδικτυακών παιχνιδιών σε συνεργασία με το παιδί.
Εγκαταστήστε φίλτρα γονικού ελέγχου σε όλες τις συσκευές που συνδέονται στο διαδίκτυο. Τα φίλτρα δεν αφορούν μόνο στο μπλοκάρισμα ή στο κλείδωμα ακατάλληλου υλικού, αλλά αποτελούν και ένα εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει στη θέσπιση συγκεκριμένων ορίων καθώς τα παιδιά αναπτύσσονται και μεγαλώνουν. Ας έχουμε υπόψη ότι από μόνα τους τα φίλτρα δεν είναι η λύση ή η απάντηση για την ασφάλεια των παιδιών, αλλά αποτελούν ένα καλό ξεκίνημα.
Ενθαρρύνετε τα παιδιά να ασχολούνται με νέες δραστηριότητες και χόμπι που δεν περιλαμβάνουν την τεχνολογία και ενθαρρύνετε τις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις.
Αν τα συμπτώματα επιμένουν, θα ήταν καλό να ζητήσουμε άμεσα βοήθεια από κάποιον ειδικό.
Μια καλή λύση είναι η Γραμμή βοηθείας Help-line (www.help-line.gr) του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, διαθέσιμη δωρεάν στο 210-6007686, όπου εξειδικευμένοι ψυχολόγοι μπορούν να σας παρέχουν συμβουλές και κατευθύνσεις.